Deniz Hayvanlarının Yuttuğu Plastik Atıkların Tahminî Boyutları
Okyanuslarda çok miktarda plastik atık biriktiğini bilsek de, hakkında çok fazla şey bilmediğimiz, nerede bittiği ve deniz ekosistemleri için tam olarak ne anlama geldiği.
Binlerce hayvanın mide içeriğini inceledikten sonra, Cardiff Üniversitesi’ndeki bilim adamları, farklı türdeki atıkların dünyadaki türler için yarattığı riskleri bildirebilecek farklı yaratıkların tüketebileceği en büyük parçaların boyutunu tahmin etmenin bir yolunu bulmuşlardır.
Plastik atıkların deniz hayvanları üzerindeki etkileri büyük ölçüde bilinmiyor. Fakat bununla birlikte bilim adamları neden onu tükettikleri ve ortaya çıkabilecek riskler hakkında daha fazla ayrıntı ortaya çıkarmaktadır. Örneğin 2016 yılında yapılan bir araştırma, deniz kuşlarının plastiği bozduğunu, çünkü akşam yemeği gibi koktuğunu buldu. Bu ayın başlarında yayınlanan bir bildiride, mikroplastiklerin anevrizmalara ve balıklarda üreme değişikliklerine neden olabileceği bulundu.
Cardiff Üniversitesi Su Araştırma Enstitüsü’ndeki bilim adamları tarafından yapılan yeni çalışma, boşluklardan birkaçını daha dolduruyor. Mevcut yayınlanmış veriler sayesinde araştırmacılar, sadece 9 mm (0,35 inç) uzunluğunda 10 metrelik (33 ft) kambur balinalara kadar 2.000’den fazla memeli, sürüngen, balık ve omurgasızların bağırsak içeriğini incelediler.
Bu onların boyutları ile tüketebilecekleri en büyük plastik atık parçaları arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmasını sağladı. Bu da yaklaşık 20:1 oranında olduğunu hesapladılar. İncelenen plastik numuneler, bir balinadaki hortumlardan yeşil kaplumbağaların içindeki plastik muz torbalarına kadar her türlü malzemeyi içerir. Ancak genel olarak bir hayvanın yiyebileceği en büyük parçalar büyüklüğünün yaklaşık yüzde beşiydi.
Proje lideri Profesör Isabelle Durance, “Hepimiz plastikten etkilenen hayvanların üzücü, genellikle kalp kırıcı görüntülerini görüyoruz. Ancak hayvanlar ve plastik arasında çok daha fazla etkileşime asla tanık olmadık” diyor. “Bu çalışma bize görünmeyen birçok olayı görselleştirmenin yeni bir yolunu sunuyor. Dünyanın su ekosistemlerindeki plastik konsantrasyonlarının en büyük nerede olduğunu giderek daha iyi anlasak da, sadece böyle bir çalışma ile hangi hayvanların onu yutmaktan dolayı tehlikede olabileceğini biliyoruz.”
